Απολαμβάνουμε έναν υπνάκο εν ώρα εργασίας, επανασυνδεόμαστε με τη ζωή που είχαμε αφήσει, κρατάμε την πόρτα πάντα ανοιχτή, υψώνουμε δίχτυ προστασίας για τους ωκεανούς μας, κλείνουμε θέση σε ένα καταφύγιο ενόψει της συντέλειας του κόσμου, μαθαίνουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, κάνουμε σφήνες στις χαραμάδες των δρόμων, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στην καρδιά της άνοιξης.

Σχεδιάζουμε πολιτικές για τη στήριξη της οικογένειας, ανοίγουμε κουβέντα με έναν διάσημο ηθοποιό του Χόλιγουντ για πατριωτισμό, πολιτική αλλά και για το νέο επεισόδιο από τον «Πόλεμο των Άστρων»,

Ανακαλύπτουμε τη χαμένη ερωτικότητα του χριστιανισμού, ιχνηλατούμε τις καθημερινές διαδρομές των ξεριζωμένων, είμαστε παρόντες στο τελευταίο γεύμα των θανατοποινιτών των αμερικανικών φυλακών, διαβάζουμε μια επιστολή που έστειλε ένας σπουδαίος συγγραφέας στον ίδιο του τον εαυτό, βιώνουμε μια σιωπηλή δικαίωση, βγαίνουμε για μπαρότσαρκα συντροφιά με μία γάτα, ξεφυλλίζουμε το ημερολόγιο ενός πωλητή του ελληνικού περιοδικού δρόμου.

Η «σχεδία» της γελοιογραφίας και των προσφύγων